Silnik 2.0 HDi pojawił się po raz pierwszy w Citroenie Xantia w 1998 roku i zapewniał moc na poziomie 110 KM. Potem montowano go w modelach takich jak 406, 806, czy Evasion. Co ciekawe, jednostkę można też było spotkać w niektórych pojazdach marki Suzuki, czy Fiata. Były one produkowane w Sevel w miejscowości Valenciennes od 1995 do 2016 roku. Motor cieszył się z reguły dobrymi opiniami, a jego produkcja była liczona w milionach. Przedstawiamy najważniejsze informacje na jego temat.
Skąd nazwa HDi?
Sama nazwa HDi jest związana z rodzajem konstrukcji jednostki napędowej, a dokładnie z wysokociśnieniowym wtryskiem paliwa bezpośrednim. Nazwa została nadana przez grupę PSA Peugeot Citroen jednostkom wysokoprężnym ze wtryskiem bezpośrednim i turbodoładowaniem, równocześnie wykorzystującym technologię Common Rail, technologię opracowaną przez Fiata w latach 90. Dzięki niej usprawniono wtrysk wstępny, główny i końcowy wtrysk paliwa, a także zredukowano emisję hałasu w trakcie pracy oraz zużycie paliwa i generowane zanieczyszczenia. Zastosowanie wtrysku bezpośredniego wpłynęło również na wyższą kulturę jazdy, na przykład w porównaniu ze wtryskiem pośrednim.
Silnik 2.0 HDi – zasada funkcjonowania jednostki
Warto dowiedzieć się, jak działa ten silnik 2.0 HDi. W jednostce paliwo jest dystrybuowane ze zbiornika do pompy wysokociśnieniowej poprzez pompę niskociśnieniową. Następnie dociera do wysokociśnieniowej szyny paliwowej – wcześniej wspomnianego systemu Common Rail.
Zasila ona elektrycznie sterowane wtryskiwacze pod maksymalnym ciśnieniem 1500 barów. Dzięki takiej presji możliwy jest proces wtryskiwania paliwa do cylindrów takim sposobem, że uzyskuje się lepsze spalanie – szczególnie w porównaniu ze starszymi silnikami. Wpływ ma na to przede wszystkim rozpylenie oleju napędowego na niezwykle drobne kropelki. Efekt to lepsza sprawność jednostki.
Premierowa generacja jednostki napędowej od Grupy PSA
Grupa PSA – Peugeot Societe Anonyme opracowała silnik 2.0 HDi po to, aby zastąpić starsze jednostki wysokoprężne. Jednym z głównych celów było zredukowanie ilości zużywanego paliwa, wibracji, a także generowanego hałasu w trakcie poruszania się pojazdem. W efekcie znacznie wzrosła kultura pracy jednostki i jazda autem z tym silnikiem stała się znacznie przyjemniejsza.
Autem, które wyposażono w silnik 2.0 HDi, był Citroen Xantia. Były to napędy o mocy 90 KM i 110 KM. Jednostki cieszyły się dobrą opinią – określano je jako niezawodne, oszczędne i nowoczesne. To właśnie dzięki nim model auta zaprezentowany w 1998 roku był popularny wśród kupujących, a większość jednostek miała ogromny przebieg ze względu na swoje stabilne działanie.
Drugie pokolenie jednostki koncernu PSA
Powstanie drugiej generacji jednostki było związane z podjęciem współpracy z Fordem. Efektem było uzyskanie większej mocy i momentu obrotowego, a także mniejszego zużycia paliwa przy tej samej kubaturze motoru. Początek sprzedaży diesla od PSA przy współpracy z amerykańskim producentem to 2003 rok.
Głównym powodem bardziej ekologicznego profilu jednostki były wymogi normy emisji spalin Euro 4, które zaczęły obowiązywać od 1 stycznia 2006 roku. Silnik 2.0 HDi drugiej generacji był montowany nie tylko w autach Peugeot, Citroen, czy amerykańskiego producenta, ale także w samochodach marki Volvo, Mazda, Jaguar, czy Land Rover. W przypadku pojazdów Forda technologia silników wysokoprężnych nosiła nazwę TDCI.
Najczęstsze awarie silnika 2.0 HDi – turbo. Na co należy uważać?
Do jednych z najczęściej pojawiających się awarii silnika 2.0 HDi należy usterka związana z turbo. To efekt gromadzącego się w jednostce węgla. Brud jest w stanie spowodować wiele kosztownych problemów i uprzykrzyć życie posiadaczowi auta. W takim razie, na co należy uważać?
Zablokowanie oleju i gromadzenie się węgla
W jednostkach – zarówno 2.0, jak i 1.6 HDi w komorze silnika może się zgromadzić duża ilość nagaru. Prawidłowe funkcjonowanie motoru zależy w głównej mierze od przewodów olejowych prowadzonych z i do turbo. To właśnie przez nie jest przepuszczany olej, który zapewnia łożyskom smarowanie. Jeżeli nagaru jest zbyt dużo, przewody się blokują i stopują prawidłowy przepływ oleju. W efekcie mogą się przegrzać łożyska wewnątrz turbo.
Objawy, po których można zdiagnozować usterkę
Sposobem na rozpoznanie, że dystrybucja oleju nie przebiega prawidłowo, jest odkręcona lub poluzowana nakrętka turbiny. Prawdopodobnie przyczyną będzie zablokowany olej i gromadzący się węgiel. Sama nakrętka w silnikach 2.0 HDi jest samokontrująca i dokręcana od nowości wyłącznie ręcznie. Dzieje się tak ze względu na to, że dokręca się ona sama, gdy turbo działa prawidłowo – za sprawą dwóch śrub poruszających się w przeciwnych kierunkach i drgań skrętnych.
Inne powody skutkujące uszkodzeniem elementu
Są też inne powody, przez które turbo w silniku 2.0 HDi może ulegnąć zepsuciu. Dość często występującym, są ciała obce, które przedostały się do tego elementu, zużyte uszczelki olejowe, czy używanie oleju o niewłaściwej specyfice lub niedopilnowanie regularnego serwisowania elementu.
W jaki sposób dbać o silnik 2.0 HDi?
Najlepszym sposobem na to, aby silnik 2.0 HDi działał bezproblemowo będzie regularne serwisowanie jednostki, na przykład wymienianie rozrządu, czy czyszczenie filtra cząstek stałych. Dobrym pomysłem będzie też kontrolowanie ilości oleju w komorze i używanie jego właściwej odmiany. Trzeba też zadbać o czystość i brak ciał obcych w komorze jednostki. Dzięki takim rozwiązaniom motor odwdzięczy się równą i niezawodną pracą, dając dużą przyjemność z jazdy.
Fot. główne: Thilo Parg / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0