Motor został opracowany przy współpracy Toyoty i Denso Corporation. Zastosowano w nim rozwiązania znane też z innych nowoczesnych jednostek wysokoprężnych. Można wśród nich wymienić chociażby obsługiwanie map zapłonu ze sterowaniem silnika przy użyciu TCCS.
Kiedy powstał silnik D4D i w jakich autach się go stosuje?
Prace nad jednostką D4D rozpoczęto już w 1995 roku. Dystrybucja pierwszych aut z tym motorem zaczęła się z kolei w 1997 roku. Głównym rynkiem zbytu była Europa, ponieważ jednostka nie cieszyła się dużą popularnością w Azji czy USA, pomimo tego, że właśnie tam sprzedaje się najwięcej samochodów Toyota.
Silnik D4D jest stosowany w motorach wysokoprężnych Toyoty, są jednak wyjątki od tej reguły – ma to miejsce, kiedy mowa o jednostkach, gdzie zastosowano układ D-CAT. Jest on rozwinięciem systemu D4D i ciśnienie wtrysku jest wyższe niż pierwotnego układu – 2000 bar, a nie zakres od 1350 do 1600 bar.
Popularne odmiany jednostki od Toyoty
Jedną z popularniejszych odmian motoru Toyoty była 1CD-FTV. Wyposażono ją w system Common Rail. Miała pojemność skokową 2 litry i moc 116 KM. Oprócz tego projekt obejmował cztery cylindry w układzie rzędowym, wzmocnione ścianki bloku cylindrów, a także turbosprężarkę o zmiennej geometrii. Jednostkę 1CD-FTV produkowano do 2007. Modele aut, w których ją montowano, to:
- Toyota Avensis;
- Corolla;
- Previa;
- Corolla Verso;
- RAV4.
1ND-TV
Warto też wspomnieć o jednostce 1ND-TV. Był to rzędowy, czterocylindrowy silnik wysokoprężny, który wyposażono w turbodoładowanie. Jego pojemność skokowa wynosiła 1,4l i podobnie jak w innych jednostkach D-4D zastosowano w niej układ bezpośredniego wtrysku paliwa Common Rail.
W przypadku 1ND-TV maksymalna moc wynosi 68,88 i 90 KM, a sama jednostka spełnia normy emisji spalin EURO VI. Modele aut, w których montowano ten motor to m.in.:
- Auris;
- Corolla;
- Yaris;
- Verso-S;
- Etios.
1KD-FTV i 2KDFTV
W przypadku 1KD-FTV mowa o serii rzędowych, czterocylindrowych silników wysokoprężnych z dwoma wałkami rozrządu i turbiną o pojemności 3 l. Generował moc 172 KM. Montowano go w autach:
- Land Cruiser Prado;
- Hilux Surf;
- Fortuner;
- Hiace;
- Hilux.
Z kolei druga generacja pojawiła się na rynku w 2001 roku. Miała mniejszą pojemność skokową i moc maksymalną od poprzednika: 2,5l i 142 KM. Była obecna w samochodach, takich jak:
- Fortuner;
- Hilux;
- Hiace;
- Innova.
AD-FTV
Jednostka z tej serii została wprowadzona w 2005 roku. Miała turbodoładowanie, a także pojemność skokową 2.0 l i moc 127 KM. Natomiast druga generacja, czyli 2AD-FTV miała wyposażenie obejmujące układ Common Rail D-4D, a także turbosprężarkę o zmiennej geometrii i pojemność skokową 2,2l. Moc maksymalna to od 136 do 149 KM.
Powstała też trzecia generacja jednostki. Oznaczono ją skrótem 2AD-FHV i cechowała się piezoelektrycznymi wtryskiwaczami o dużej prędkości. Konstruktorzy zastosowali też system D-CAT, który ograniczał emisję szkodliwych substancji. Stopień sprężania wynosił 15,7:1.
Pojemność skokowa wynosiła 2,2 litra, a sama jednostka zapewniała moc na poziomie od 174 do 178 KM. Wymienione jednostki były użytkowane przez właścicieli pojazdów, takich jak:
- RAV4;
- Avensis;
- Corolla Verso;
- Auris.
1GD-FTV
W 2015 roku wprowadzono pierwszą generację jednostki 1GD-FTV. Była to rzędowa 2,8 litrowa jednostka z 175-konnym silnikiem DOHC. Miała 4 cylindry i turbosprężarkę o zmiennej geometrii. W przypadku drugiej generacji 2GD-FTV miał pojemność skokową 2,4 litra i moc 147 KM. Dwie odmiany miały taki sam stopień sprężania 15, 6:1. Jednostki zamontowano w modelach, takich jak:
- Hilux;
- Land Cruiser Prado;
- Fortuner;
- Innova.
1 VD-FTV
Nowy etap w historii silników Toyoty stanowiło wprowadzenie jednostki 1 VD-FTV. Był to pierwszy 8-cylindrowy motor wysokoprężny typu V o pojemności skokowej 4,5 litra. Wyposażono go w system D4D, a także jedną lub dwie turbosprężarki o zmiennej geometrii. Moc maksymalna jednostki z turbodoładowaniem wynosiła 202 KM a z podwójnym turbodoładowaniem 268 KM.
Jakie usterki najczęściej pojawiają się w dieslach?
Do najczęściej pojawiających się usterek należy awaria wtryskiwaczy. Silnik Toyota D4D nie pracuje równo na biegu jałowym, a także zużywa paliwo w dużych ilościach, czy charakteryzuje się wyjątkowo głośną pracą.
Zdarzają się też awarie w jednostkach 3.0 D4D. Dotyczą one wypalania się o-ringów, które są wykonane z miedzi i zamontowane na dyszach paliwowych. Oznaką usterki jest wydobywający się z silnika biały dym. Trzeba jednak mieć na uwadze, że przy regularnym serwisowaniu jednostki i wymianie komponentów, silnik D4D powinien odwdzięczyć się równą i stabilną pracą.