Co właściwie oznacza skrót V10? Silnik o takim oznaczeniu to jednostka, w której cylindry zostały rozmieszczone w układzie V – numer 10 odnosi się do ich liczby. Warto zaznaczyć, że termin dotyczy zarówno jednostek benzynowych, jak i wysokoprężnych. Silnik montowano w autach BMW, Volkswagena, Porsche, Forda i Lexusa, a także bolidach F1. Przedstawiamy najważniejsze informacje o V10!
Podstawowe informacje na temat jednostki
Motor V10 to dziesięciocylindrowa jednostka tłokowa, którą konstruuje się do zapewnienia napędu maszynom lądowym. Dwusuwowe, wysokoprężne wersje V10 są z kolei przeznaczone do użytku na statkach. Jednostka odegrała też rolę w historii wyścigów samochodowych F1.
Silnik jest najczęściej montowany w pojazdach, które potrzebują dużo mocy do pracy. Mowa tutaj o ciężarówkach, pick-upach, czołgach, autach sportowych, czy luksusowych limuzynach. Za pierwszą jednostkę V10 uznaje się motor stworzony przez Anzani Moteurs d’Aviation z 1913 roku. Ta jednostka została zaprojektowana jak podwójny silnik promieniowy z podwójnym, pięciocylindrowym układem.
V10 – silnik o wysokiej kulturze pracy. Co ma na to wpływ?
Konstrukcja motoru V10 obejmuje po dwa rzędy 5 cylindrów z przerwą wynoszącą 60° lub 90°. Charakterystyczna konfiguracja każdego z nich cechuje się tym, że występują niezwykle niskie wibracje. Dzięki temu nie ma konieczności stosowania przeciwbieżnych wałków wyważających, a wybuchy cylindrów występują w krótkich odstępach czasu.
W takiej sytuacji jeden wybuch cylindra przypada na każde 72° obrotu wału korbowego. Z tego powodu silnik może stabilnie pracować także przy niskich obrotach, poniżej 1500 obr./min. bez odczuwalnych wibracji, czy nagłego przerwania funkcjonowania. To wszystko wpływa na wysoką precyzję działania jednostki i zapewnia wysoką kulturę pracy.
V10 – silnik w autach osobowych. Wszystko zaczęło się od Dodge Vipera
V10 – silnik wyrobił swoją renomę dzięki zamontowaniu go w autach osobowych. Pomimo tego, że cechował się mniejszą wydajnością niż V8, a jego płynność pracy była gorsza w porównaniu z V12, to i tak zdobył grono wiernych fanów. Co konkretnie miało na to wpływ?
Modelem auta, który zmienił kierunek rozwoju jednostek V10 z pojazdów użytkowych na osobowe, był Dodge Viper. Konstrukcja zastosowanego motoru opierała się na rozwiązaniach wdrażanych w autach ciężarowych. Połączono to z wiedzą inżynierów Lamborghini (marki należącej ówcześnie do Chryslera) i opracowano silnik o zawrotnej mocy 408 KM i pojemności skokowej 8 l.
V10 – silnik był też montowany w autach Volkswagena, Porsche, BMW i Audi
Wkrótce rozwiązania zza oceanu zaczęły być stosowane przez europejskie marki. Niemiecka grupa Volkswagen stworzyła silnik o pojemności 10l o zapłonie samoczynnym. Jednostka napędowa V10 TDi została zamontowana w modelach Phaeton i Touareg. Stosowano ją również w pojazdach Porsche – dokładnie modelu Carrera GT.
Wkrótce na rynek trafiły następne auta z dziesięciocylindrową jednostką w układzie V. Na jej użycie zdecydowała się marka BMW. Zaprojektowany silnik wysokoobrotowy trafił do modelu M5. Jednostka o pojemności 5 i 5,2 l była też montowana w autach Audi S6, S8 i R8. Motor jest znany również z modeli Lamborghini Gallardo, Huracan i Sesto Elemento.
Azjatyckie i amerykańskie auta z V10
Jednostkę napędową umieszczały w swoich autach marki Lexus i Ford. W pierwszym przypadku dotyczyło to karbonowego samochodu sportowego LFA, który rozwijał prędkość do 9000 obr./min. Z kolei Ford stworzył motor Triton o pojemności 6,8 l i stosował go tylko w pojazdach ciężarowych, dostawczych, a także mega-SUV.
Zastosowanie silnika w wyścigach F1
Jednostka napędowa ma również bogatą historię w Formule 1. Po raz pierwszy była zastosowana w bolidach Alfa Romeo z 1986 roku – nie doczekała się jednak momentu, w którym wyjechała na tor.
Własną konfigurację motoru opracowała Honda i Renault przed sezonem 1989 r. Miało to związek z wprowadzeniem nowych zasad, gdzie zabroniono stosowania turbosprężarek i zmniejszono pojemność motorów z 3,5 l do 3 l. Warto zwrócić szczególną uwagę na jednostkę napędową stosowaną przez Renault. W przypadku francuskiego teamu silnik był dość płaski – początkowo o kącie 110°, a następnie 72°.
Zaprzestanie stosowania V10 miało miejsce w sezonie 2006. W tym roku wprowadzono nowe przepisy, które dotyczyły zakazu stosowania tych jednostek. Zostały zastąpione przez 2,4-litrowe wersje motorów V8.
Eksploatacja aut z dziesięciocylindrowym motorem
Wiele osób może się zastanawiać, ile przy tak potężnej mocy spala dziesięciocylindrowa jednostka. Na pewno nie jest to ekonomiczna wersja silnika i decydują się na nie osoby, które szukają wyjątkowych wrażeń motoryzacyjnych lub chcą nabyć maszynę sprawdzającą się wymagających warunkach intensywnej pracy.
Wiesz już, jakie cechy ma jednostka V10. Silnik ten ma swoje wady i zalety. Na przykład, model osobowego auta VW Touarega z jednostką V10 TDi ma zbiornik o pojemności 100 l. Średnia wartość spalania to 12,6 litra na 100 kilometrów. Przy tych wynikach, auto o dość dużych gabarytach rozpędza się do prędkości 100 km/h w 7,8 s, a prędkość maksymalna wynosi 231 km/h. Podobne parametry są w przypadku Audi, BMW, Forda i pozostałych producentów. Z tego powodu eksploatacja auta z V10 nie należy do tanich.